يکروز ساعت 11شب در شادگان با دو نفر ديگر از جهاد گران ازحوضه مقاومت بسيج يعني جنب اسکان خواهران,تااسکان برادران پياده امديم...درآن روز هوا بشدت باروني بود ويک لحظه همه جا به علت رعد وبرق روشن ميشد.ما مجبور بوديم ولي کار خيلي خطرناکي کرديم.هي ميومديم راه تموم نمي شد.هي ميومديم راه تموم نميشد.ديگه نااميد شده بوديم چون جاده پر بود از اشخاصي که همه صورت خود را پوشيده بودند وحتي بعضي ها اسلحه داشتند وهم کلا کنار جاده پر بود از سگ هاي گرسنه که نظاره گر ما بودندولي شکر خدابالاخره رسيديم به اسکان(نيم الي 45 دقيقه پياده روي کرديم)